Calvin A. Hunt, geboren in 1956 in Alert Bay, Brits-Columbia, is meer dan een getalenteerd kunstenaar—hij is een erfelijke Kwakwaka’wakw-leider, een bewaker van tradities en een sleutelfiguur in het behoud van de cultuur van zijn volk.
Op 12-jarige leeftijd begon hij met houtsnijden en groeide hij uit tot een meester in het maken van monumentale totempalen, maskers, insignes en ceremoniële objecten, allemaal doordrenkt met de rijke tradities van de Kwakwaka’wakw. Tot zijn meest indrukwekkende werken behoort het Thunderbird-danskostuum, dat in 1982 werd besteld door het Museum of Anthropology van de Universiteit van Brits-Columbia in Vancouver. Een ander meesterwerk is een majestueuze totempaal, gesneden in Brussel uit een rode ceder, die volgens ritueel gebruik in Canada werd geveld.
De totem stelt de Kannibaalreus voor, een centrale figuur binnen de Hamatsa-samenleving, een prestigieuze broederschap die een belangrijke rol speelt in de wintertradities van de Kwakwaka’wakw. Tijdens deze bijeenkomsten werden jongeren ingewijd via uitgebreide rituelen en dansen, waarin gemaskerde mannen—de Hamsamala—de geesten van de Mensenetende Geest tot leven brachten.
De totem wordt vergezeld door vier indrukwekkende maskers:
Vandaag staan deze totem en maskers als tastbare getuigen van de Kwakwaka’wakw-cultuur en nodigen ze bezoekers van het Museum Kunst & Geschiedenis uit om een wereld te ontdekken waarin kunst en spiritualiteit samenkomen in eeuwenoude verhalen.
Meet calvin A. Hunt : https://spiritsofthewestcoast.com/collections/calvin-a-hunt
Vroeger was de Hamatsa-inwijding een indrukwekkend ritueel. De ingewijde, waarvan men geloofde dat hij bezeten was door de mensenetende geest, verbleef maandenlang afgezonderd in het bos en naderde het dorp al schreeuwend “Hap! Hap!”, een klank die verbonden is met het woord “eten”. Bij zijn terugkeer werd hij door genezers gevangen om hem te kalmeren. De ceremonie begon met het geluid van de madzis, fluiten die de roep van Baxwbakwalanuksiwe’ in het bos nabootsten—een huiveringwekkend echo van zijn vele monden.
Vandaag is het ritueel anders. De ingewijde komt binnen via de hoofdingang, gekleed in takken van de hemlockspar, en wordt begeleid door een assistente, de Hiligaxste’, die hem helpt tot rust te komen. Andere begeleiders, gewapend met ratels, staan om hem heen om zijn opwinding te temperen. Geleidelijk wordt zijn kostuum van hemlocktakken vervangen door cederschors-insignes, een symbool van zijn nieuwe status. Zo gekleed danst hij rond het vuur en roept met regelmatige tussenpozen “Hap! Hap!”, terwijl de houten snavels van de Hamsamł-vogels, de helpers van de mensenetende geest, luid klapperen in het huis.
De Hamatsa-dans blijft een indrukwekkende viering, waarin mythe en traditie samenkomen om het erfgoed van de Kwakwaka’wakw levend te houden.
Met de steun van
Museums In the Park. Alle rechten voorbehouden.
